VÆRI EKKI EINFALDARA OG ÓDÝRARA AÐ ALÞINGI ÁKVEDDI BARA AÐ DRAGA INNLIMUNARUMSÓKNINA TIL BAKA?

Enda er ekkert nema tíma- og peningasóun að standa í þessu INNLIMUNARKJAFTÆÐI áfram.  Allir sem eru með meira en hálf fimm, sjá að í ESB er ekkert nema leiðindi að sækja.  Það eru  bara einstaklingar innan tveggja stjórnmálaflokka, sem eru á alþingi í dag og annar þeirra heyrir sennilega sögunni til eftir kosningar, sem eru haldnir einhverri ESB-þráhyggju.  Þannig ætti að vera ríflegur meirihluti á alþingi fyrir því að umsóknin verði dregin til baka.  Sennilega myndu ESB-þráhyggjumenn malda í móinn og blása til mótmæla á Austurvelli og hafa uppi stór orð um svik en varla er fólk svo grunnhyggið að það fari að hlaupa eftir svoleiðis loddaraskap?

Vilja þjóðaratkvæði um aðildarviðræður

Föstudagsgrín

Viðskiptajöfur fór í helgarferð til Vegas í fjárhættuspil. Hann tapaði öllu nema 50 kalli og hálfum flugmiðanum sínum. Ef hann kæmist á flugvöllinn myndi hann koma sér heim. Hann fór því út úr spilavítinu og inn í leigubíl sem var þar fyrir utan. Hann útskýrði aðstæður sínar fyrir leigubílstjóranum og lofaði að senda honum pening þegar hann væri kominn heim. Hann bauð honum einnig númer af öllum greiðslukortunum sínum, en allt kom fyrir ekki.

Leigubílstjórinn sagði bara: „Ef þú átt ekki 1000 kall, drullaðu þér þá út úr bílnum.“ Þannig að vinur okkar varð að húkka sér far á flugvöllinn.

Ári síðar var viðskiptajöfurinn búinn að endurheimta meirihlutann af peningunum sínum og fór aftur til Vegas í fjárhættuspil. Í þetta skipti gekk honum mun betur. Að spilinu loknu fór hann út í leigubíl til að fara aftur út á flugvöll. En hvern skildi hann hafa séð, annan en leigubílstjórann sem neitaði honum um far fyrir einu ári.

Nú skildi vinur vor sko hefna sín. Hann fór inn í fyrsta leigubílinn sem var í röðinni og spurði bílstjórann: „Hvað kostar far út á flugvöllinn?“

„1000 kall.“ var svarið.

„En hvað viltu borga mér fyrir að hafa mök við mig á leiðinni?“ spurði viðskiptajöfurinn.

„Hvað!!!!??? Komdu þér út eins og skot!!!!!“

Þetta endurtók jöfurinn í hverjum einasta bíl þangað til hann kom inn í seinasta bílinn, en þar var bílstjórinn sem hafði neitað honum um far.

Vinur okkar spurði hann: „Hvað kostar far út á flugvöll?“

„1000 kall“ svaraði bílstjórinn og jöfurinn rétti honum 1000 kall.

Þegar þeir keyrðu framhjá hinum leigubílunum brosti vinur okkar framan í alla hina bílstjórana með sælusvip og sýndi þeim þumalputtana.