ER ŢAĐ ŢETTA ŢAĐ SEM KALLAST "ÁBYRG" STJÓRNARANDSTAĐA??????

Ađ standa á öskrinu og gjamma frammí fyrir ţeim sem er í rćđustól?  Ţetta virđist sérstaklega stundađ af ţingmönnum eins stjórnmálaflokks:  Forseti Alţingis verđur ađ sýna svona löguđu hörku og sýna fólki fram á ađ svona lagađ verđi ekki liđiđ, ţađ verđur bara ađ setja svona fólk í "skammarkrókinn", en ţađ hefur svo sem sýnt sig ađ ţingmenn LANDRÁĐAFYLKINGARINNAR kunna ekki ađ skammast sín og kannski sér forseti ţingsins fram á ađ beita ţá einhverjum ţvingunarađgerđum, sé eins og ađ skvetta vatni á gćs............


mbl.is Sóttu hart ađ Katrínu
Tilkynna um óviđeigandi tengingu viđ frétt

Föstudagsgrín

Núna ţegar „jólasveinarnir“ eru ađ fara heim til sín svona einn af öđrum.  Og núna bíđa engir eftir ţví ađ fá eitthvađ í skóinn, er ekki úr vegi ađ varpa ađeins ljósi á ţessa ţokkapilta og ađ fólk átti sig á ţví ađ ţeir eru ekki allir ţar sem ţeir eru séđir  og ţá sést ađ ţeir eiga skuggahliđar sem ţola illa dagsljósiđ (hefur ţađ eitthvađ međ ţađ ađ gera ađ ţeir eru ađallega á ferđinni á nóttunni?).

Ţetta átti ađ hafa gerst nýlega:  Forstjóri fyrirtćkis, í Reykjavík, sat á skrifstofu sinni og var á barmi örvćntingar.  Hann hafđi í nokkurn tíma dregiđ sér fé frá fyrirtćkinu og ţađ gat ekki annađ en uppgötvast viđ árlega endurskođun reikninganna, auk ţess var fyrirtćkiđ í alvarlegum fjárhagsvanda, hjónabandiđ var fariđ í vaskinn, konan var farin ađ heiman međ börnin.  Ţar sem hann sat á skrifstofunni og alltaf lćkkađi í viskíflöskunni, ákvađ hann ađ enda ţetta ömurlega líf sitt.  Hann settist upp í Landcruserinn og keyrđi eins og leiđ lá upp í Heiđmörk.  Hann lagđi bílnum á stćđi,drap á honum og náđi í reipi aftur í bílnum.  Síđan rölti hann inn í skóginn, klifrađi upp í tré, fór út á eina greinina, sem virtist vera nokkuđ traust og ćtlađi ađ láta til skarar skríđa.  En ţá heyrđi hann kallađ; „Nei. nei bíddu“.....  Forstjórinn leit í kring um sig og sá ţá JÓLASVEIN.  Jólasveinninn stökk upp í tréđ til hans og spurđi svo hvađ í ósköpunum hann vćri ađ gera.  Forstjórinn sagđi honum allt saman og bćtti svo viđ ađ hann sći enga leiđ út úr ţessu og hann ćtlađi ađ hengja sig.  Ţá sagđi jólasveinninn. „ ţú veist ţađ kannski ekki en viđ jólasveinarnir erum RAMMGÖLDRÓTTIR og ef ţú leyfir mér ađ taka ţig í ra........ ég er nefnilega orđinn hundleiđur á ađ hafa ekkert nema brćđur mína.  Ef ţú samţykkir ţetta ţá get ég látiđ ţetta allt hverfa. fjárdráttinn og allt innan fyrirtćkisins og ţegar ţú kemur heim verđur konan komin heim međ börnin og allt verđur orđiđ gott“.  Forstjórinn hugsađi máliđ og yppti öxlum ástandiđ gat ekki versnađ svo hann hugsađi međ sér ađ hann léti sig bara hafa ţetta.  Hann og jólasveinninn komust ađ samkomulagi og jólasveinninn lauk sér af.  Eftir athöfnina fékk jólasveinninn sér sígarettu og sagđi svo viđ forstjórann: „HVAĐ ERTU GAMALL?“  

ÉG ER FIMMTÍU OG FJÖGURRA ÁRA“ sagđi forstjórinn og var undrandi á spurningunni.

Ć, Ć OG TRÚIR ENN Á JÓLASVEININN“...............


Bloggfćrslur 29. desember 2017

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband