ÞÁ ER ÞAÐ Á HREINU - ÞJÓÐAREIGN Á KVÓTANUM ER BARA Í TÆKIFÆRISRÆÐUM

Með öðrum orðum útgerðin getur gert það sem henni sýnist með aflaheimildirnar en þetta er eitthvað málum blandið með skipin.

Litla vörn löggjafans að engu höfð

Athugasemdir

[sleggjuhvellur, 4.6.2015 kl. 21:29]

Frjáls viðskipti skapar betri lífskjör.

[Ufsi (IP-tala skráð) 4.6.2015 kl. 21:45]

Þjóðareign er undarlegt orð. Þjóð er ekki lögaðili frekar en glaðir eða síðhærðir og getur ekki átt neitt þannig að um eignarrétt sé að ræða. En það hljómar vissulega vel og kemur flott út í tækifærisræðum. Skýtugur skríllinn kokgleypir svona innantóma skrúðmælgi.

[Guðmundur Ásgeirsson, 4.6.2015 kl. 23:50]

Þjóðareign er ekki til sem lögfræðilegt hugtak.

Þess vegna á að skipta veiðiheimildum jafnt á milli allra borgara landsins.

Þeir sem vilja ekki nýta þær gætu þá selt þær og þeir sem vilja fiska keypt þær.

Þannig gætu frjáls viðskipti skapað betri lífskjör.

[Jóhann Elíasson, 5.6.2015 kl. 00:18]

Að skipta veiðiheimildum jafnt á alla borgara landsins er ekki framkvæmanlegt og þótt það væri hægt gengi það aldrei upp. Ég veit ósköp vel að það er ekkert til sem heitir þjóðareign nema á tækifærisdögum en minn punktur með þessari færslu var að sýna fram á hvernig þjóðin hefur verið blekkt í gegnum tíðina með þessu tali um "Auðlindirnar sem þjóðareign" til þess að færa "kvótann" til útvalinna.   Hvað verður næst? Er það jarðhitinn? Fallvötnin? Náttúruperlur (það er byrjað)?  Ufsi hefur ýmislegt til síns máls...............

[Guðmundur Ásgeirsson, 5.6.2015 kl. 00:26]

Það er víst framkvæmanlegt. Hér eru ástæður fyrir því:

Það er hægt að útdeila barnabótum til þeirra sem eiga börn.

Það er hægt að útdeila húsaleigubótum til þeirra sem leigja íbúð.

Það er hægt að útdeila veiðiheimildum til þeirra sem hafa "veiðireynslu" (hvað svo sem það er).

Þar ef leiðandi er hægt að útdeila veiðiheimildum til þeirra sem eru með íslenska kennitölu.

Það sem gengur hinsvegar ekki er að fullyrða að eitthvað sé ekki hægt þegar það hefur verið gert.

[Dante, 5.6.2015 kl. 00:45]

Auðlindagjaldi er vel hægt að skipta jafnt á íslenska ríkisborgara. 

Einfalt að koma því á. 

Allar auðlindir kosta einhvað. 

Notandi greiðir eitthvað ákveðið gjald fyrir aðganginn að þeirri auðlind sem hann ætlar að nota. Það gjald rennur í sjóð sem gerður er upp einu sinni á ári. 

Heildar innistæða sjóðsins er deilt jafnt niður á alla lögskráða Íslenska ríkisborgara. 

Mjög einfalt og réttlátt gagnvart öllum. 

[Jóhann Elíasson, 5.6.2015 kl. 06:20]

Guðmundur og Sumarliði, það er eitt afar mikilvægt atriði sem þið takið ekki með í ykkar "rökstuðningi".  Það að tala um að útdeila auðlindunum á alla Íslendinga ER EKKI framkvæmanlegt fyrir það fyrsta vegna þess að það þyrfti að miða við ákveðinn tímapunkt, eftir þann tíma fæðast og deyja ákveðið margir einstaklingar með öðrum orðum veiðiheimildin er ÁKVEÐIÐ MAGN en fjöldi Íslendinga er BREYTILEGUR bara fyrir þetta einfalda atriði er ekki hægt að framkvæma þetta, en hugsunin er allra góðra gjalda verð.  Að bera saman húsaleigubætur og veiðiheimildir er eins og að bera saman appelsínur og vínber.  En auðvitað, eins og Guðmundur bendir á, þá er "veiðireynsla" bara kjaftæði og orðskrípi sem enginn veit í rauninni hvað þýðir og hefur bara verið búin til þannig að "auðveldara yrði að koma kvótakerfinu á og festa það í sessi.