Föstudagsgrín

Þennan fékk ég frá dyggum lesanda og kann ég honum bestu þakkir fyrir.

Katrín Jakobsdóttir Forsætisráðherra og Bjarni Benediktsson Fjármálaráðherra, voru  stödd í einkaþotu en þau voru að koma frá Brüssel, þar sem Ursula Von Der Layen var að leggja þeim línurnar um hvað þau ættu að gera það sem eftir lifði af kjörtímabilinu.  Hún var þokkalega ánægð me það se þau höfðu „gert“ fram til þessa  (enda höfðu þau farið í einu og öllu eftir  hennar línu og passað upp á að þjóðin fengi ekki að koma að neinu, sem máli skipti).  Þau voru mjög upp með sér yfir athyglinni sem þau höfðu fegið í Brüssel og ákváðu að bregða aðeins á leik  á leiðinni til baka.  Bjarni Ben sagði: „Ef ég myndi henda þúsund krónu seðli út myndi ég gera EINN einstakling mjög hamingjusaman“.  Þá sagði Katrín: „Ef ég myndi henda tíu þúsund krónu seðlum út myndi ég gera TÍU einstaklinga mjög hamingjusama“.  Flugstjórinn hafði heyrt samræðurnar og hann sagði: „ Ef ég myndi henda ykkur báðum út, MYNDI ÉG GERA HEILA ÞJÓÐ HAMINGJUSAMA“..........

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 2.10.2020 kl. 06:11]

Góðan daginn Jóhann. það er alltaf gaman að föstudagsgríninu hjá þér og það lætur maður yfirleitt ekki fram hjá sér fara. Ég set samt spurningu hvort þetta sé grín eða alvara.

Sagan er táknræn fyrir það að nú búa blessaðir álfarnir við Austurvöll undir að fikta í stjórnarskránni svo hægt sé að fullkomna fullveldis framsalið til Brussel.

[Jóhann Elíasson, 2.10.2020 kl. 06:22]

Þakka þér fyrir innlitið Magnús og athugasemdina.  Er ekki sagt að öllu gríni fylgi einhver alvara?

[Sigurður I B Guðmundsson, 2.10.2020 kl. 11:07]

Húnvetnskt yfirvald lét róa með sig út í skip, sem lá þar á höfninni. Veður var hvasst, og á leiðinni í land fauk embættishúfan af honum og fór í sjóinn. Þá var þetta ort:

Húnvetninga henti slys

heldur verra en skyldi,

að húfan fór til heilvítis,

en hausinn ekki fylgdi.

Ung og lagleg aðkomustúlka fluttist í kauptún nokkurt. Allir ungir menn í kauptúninu voru hrifnir af stúlkunni, en svo fóru leikar, að hún trúlofaðist óásjálegum manni, rangeygðum. Þá var þetta kveðið:

Margir höfðu miðað á

markið það og geigað hjá,

en þegar Nilli skaut á ská

skotið hitti, og Bogga lá.

Og að lokum ein saga:

Andres Fjeædsted á Hvítárvöllum var maður keskinn og gamansamur. Hann reyndi stundum að stríða tengdamóður sinni, en hún var greind og orðheppin og galt honum í sömu mynt. "Ég er að hugsa um að fara að gifta þig," sagði hann eitt sinn við hana, og hefur mér helzt dottið í hug að bera niður á Sigurði straum. En Sigruður straumur var förumaður og ræfilskarl. Jæja, ég lendi þá í svipaðri stöðu og hún dóttir mín, svaraði gamla konan.

[Jóhann Elíasson, 2.10.2020 kl. 15:17]

Þakka þér fyrir innlitið Sigurður, þessir eru hver öðrum betri........