HVAÐA ARÐSEMI ER MAÐURINN AÐ TALA UM??????????

Skoði hann fjárfestingu í greininni frá upphafi kvótasetningarinnar kemur greinilega í ljós að fjárfesting hefur minnkað.  HVAÐ HEFUR ÞÁ ORÐIÐ UM ALLAN "ARÐINN" SEM HEFUR VERIÐ Á ÞESSUM TÍMA????????????

Arðsemin hverfur úr greininni

Athugasemdir

[Eyþór Örn Óskarsson, 15.5.2011 kl. 14:57]

ég er ansi hræddur um að þessi arður hafi farið í kaup á verðbréfum og annarri froðu........

[Eyjólfur G Svavarsson, 15.5.2011 kl. 15:03]

Arðurinn er í útlöndum, vel falinn!!!!

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 15.5.2011 kl. 15:34]

Pétur er að segja að arðsemin liggi ekki í veiðum og vinnslu heldur braski og sukki innan greinarinnar, sem er sjálfstæðisstefnan í hnotskurn!

[Eyþór Örn Óskarsson, 15.5.2011 kl. 15:42]

Græða á daginn og grilla á kvöldin...............

[Dolli (IP-tala skráð) 15.5.2011 kl. 17:00]

Ef þú telur frystihús í hvert þorp þó aðeins sé hráefni fyrir 3 daga í viku gáfulega fjárfestingu

Ef þú telur 5 fiskiskip að keppast um afla sem eitt getur auðveldlega veitt gáfulega fjárfestingu.

Ef þú telur maraþon veiðar fyrstu daga hvers mánaðar eða fyrstu mánuði hvers árs og frystihúsin lokuð, bátarnir bundnir við bryggju og fólkið á atvinnuleysisbótum hinn tíman gáfulegt.

Þá er best að hverfa aftur til fyrri hátta og rústa kerfinu sem hefur minnkað þessar gengdarlausu offjárfestingar, gengisfellingar og ríkisframlög sem héldu greininni gangandi rétt við núllið.

Arðsemina getur þú til dæmis fundið í bílskúrnum þínum, skóla barnanna þinna og á næstu heilsugæslu.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 15.5.2011 kl. 17:18]

Ég skil hvorki upp né niður í þessum Dolla!

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.5.2011 kl. 17:24]

Dolli ef þú telur að fiskveiði leggist af ef stórútgerðarmenn fari á hausinn þeir skulda jú yfir 500 milljarða,

ef þú telur að það sé þjóðhagslega hagkvæmt að leggja heilu byggðarlögin af, vegna þess að nokkrum aðilum hefur verið fært á silfurfati óveiddur fiskur í sjó, og þar með skilið sjávarþorpin eftir í auðn með verðfalli á íbúðum og fækkun fyrirtækja sem hafa unnið fyrir útgerðir

Bara til að nokkrir menn geti höndlað með óveiddan fisk í sjónum, með brottkasti sem kostar þjóðina milljarða, og geta framselt öðrum og ráðið verði á aflaheimildum vera það besta fyrir þjóðina, þá skaltu leita þér upplýsinga og hlusta á fleiri raddir en grátkarlana í L.Í.Ú.  Eða bara halda þér við eitthvað annað sem þú skilur og þekkir.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 15.5.2011 kl. 17:36]

Þetta gæti verið Dolli frændi af Gullströndinni.

[Eyþór Örn Óskarsson, 15.5.2011 kl. 18:08]

Dolli

"Ef þú telur frystihús í hvert þorp þó aðeins sé hráefni fyrir 3 daga í viku gáfulega fjárfestingu" - frystihús í hvert þorp skapar vinnu, þó ekki væri nema 3 daga í viku + verðmæti fyrir viðkomandi þorp.........

" Ef þú telur 5 fiskiskip að keppast um afla sem eitt getur auðveldlega veitt gáfulega fjárfestingu"- fimm fiskiskip væntanlega minni veita fleiri störf í byggðalaginu...

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.5.2011 kl. 18:37]

Já þetta hagræðingarkjaftæði hefur skapað rosalegt tjón á landsbyggðinni, eins og hagfræðitölur séu eitthvað háheilagur sannleikur.  Hagræðing snýst um að gefa einum á kostnað annars.  Getur aldrei heppnast, þannig er það bara.  Það er einmitt þetta hagræðingakjaftæði sem hefur komið okkur í þá aðstöðu sem við erum í í dag.

[Dolli (IP-tala skráð) 16.5.2011 kl. 09:26]

Þetta hagræðingarkjaftæði hefur orðið til þess að við notum skurðgröfur og vörubíla en ekki skóflur og hjólbörur. Skóflur og hjólbörur skapa vissulega fleiri störf.

Þetta hagræðingarkjaftæði hefur orðið til þess að við notum mjaltavélar, tölvur, vélar í skip og bíla í stað hesta. Og virðist hafa heppnast nokkuð vel.

Það er einmitt þetta hagræðingarkjaftæði sem hefur komið okkur útúr torfkofunum og þarf til að koma okkur útúr kreppunni. Vinna sem er bara til vinnunnar vegna en skilar litlum eða engum arði gerir það aldrei. Þó það sé voða sætt og rómantískt að hugsa til allra gömlu trillukallanna og krúttlegu litlu þorpanna þar sem allir voru sælir og glaðir borðandi soðna Ýsu með kartöflum og sméri. Þar sem enginn gat grætt því enginn átti neitt, allir hjálpuðust að og öfund var ekki til.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.5.2011 kl. 10:54]

Áður en þessi hagræðing var sett á skuldaði sjávarútvegurinn ekki 500milljarða. 

Ég veit ekki hvar þú býrð en ég man eftir gröfum og vörubílum þegar árið 1950, man ekki eftir að fólk færi á hausinn og missti allt sitt.  Þá blómstruðu bæirnir sem byggðust upp vegna nálægðar við gjöful fiskimið.  Nú sitja heimamenn með hendur bundnar fyrir aftan bak og mega ekki fara á sjó af því að einhverjum öðrum var gefið veiðileyfið á fiskinn í sjónum.

Er fólk hamingjusamara í dag?  Nei ég held ekki.   Ég einfaldlega neita því að það sé vegna hagræðingar sem við komust út úr torfkofunum.  Það var ekki fyrr en mönnum datt í hug að fara að hagræða sem hrunið byrjaði.  fyrst á jöðrunum, í þorpunum og bæjunum þaðan sem stofnanir og fyrirtæki voru flutt burtu vegna hagræðingar. 

Opinberum störfum úti á landi hefur fækkað um fleiri þúsund þau flutt til Reykajvíkur vegna hagræðingar. 

Þróun heldur áfram, en það er ekki vegna hagræðingar heldur miklu frekar vegna þess að það er manninum í blóð borið að auðvelda sér lífsstritið.  Þess vegna komubetri bílar afkastameiri gröfur og stærri skip. 

[Dolli (IP-tala skráð) 16.5.2011 kl. 12:42]

Hagræðing er þróun. Hagræðing var ekki fundin upp seint á síðustu öld eins og Ásthildur virðist halda. Og Hornstrandir, Kálfshamarsvík, Djúpivogur og fleiri staðir lögðust í eyði á sældarárunum áður en hagræðingin hennar var fundin upp. Sennilega hefur ekki liðið einn mánuður alla síðustu öld án þess að fólk færi á hausinn og missti allt sitt. Þetta heitir að sjá fortíðina í ævintýralegum bjarma og rómantík. Það var alla daga sól og gott veður þegar Ásthildur var ung.

"Áður en þessi hagræðing var sett á skuldaði sjávarútvegurinn ekki 500milljarða" Enda var hann svo illa rekinn að hann hefði aldrei borið þá skuldsetningu. Með hagræðingu hafa tekjurnar aukist það mikið að sjávarútvegurinn ber auðveldlega 500milljarða skuldsetningu í vinnsluhúsum sem standast kröfur markaðarins og skipum sem skila betra hráefni. Öruggari störfum, hærri launum og nú er sjávarútvegurinn farinn að greiða verulega skatta til þjóðarbúsins í fyrsta sinn í Íslandssögunni.

Störfum úti á landi hefur fækkað um fleiri tugi þúsunda þau flutt til kaupstaðanna vegna hagræðingar. Viljum við banna mjaltavélar og dráttarvélar?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.5.2011 kl. 13:16]

Við viljum ekki banna neitt.  Nema ef til vill innihaldslausa hagræðingu, sem skilar engu oft á tíðum nema nafninu einu.  Því var haldið fram að stórar einingar bæru sig betur en smáar.  Það hefur nú verið hrakið.  Litlar einingar eru oft miklu hagkvæmari en stórar.  Samt er alltaf verið að sameina og stækka.  Það er mest megnis vegna græðgi.

Með hagræðingu hafa tekjurnar aukist það mikið að sjávarútvegurinn ber auðveldlega 500milljarða skuldsetningu í vinnsluhúsum sem standast kröfur markaðarins og skipum sem skila betra hráefni.

Þetta er einfaldlega ekki rétt.  Sjávarútvegurinn er nánast gjaldþrota, vegna þess að handhafar kvótans hafa tekið féð út úr greininni í stórum stíl og byggt sér hallir bæði hér heima og erlendis. Sjávarútvegurinn er nánast gjaldþrota.  Og svo maður tali nú ekki um milljarðarna sem hefur verið sóað í brottkast.  Smábátar skila besta hráefninu, handfæraveiðar og línubátar.  Það eru einungis frystitogarar sem vinna fiskinn um borð sem eru samkeppnisfærir við þá. 

Og það sem ekki kemur mikið fram er að þegar kvótaframsalið var leyft þá hrundi húsnæðisverð á landsbyggðinni, fólk gat ekki selt húsin sín og varð annað hvort að skilja þau eftir eða búa áfram á aðstöðu til vinnu.  Það átti líka að heita hagræðing.

[Dolli (IP-tala skráð) 16.5.2011 kl. 15:28]

Hvernig er hægt að sameina og stækka vegna græðgi ef afraksturinn er minni? Ef smærri einingar bera sig betur? Er það græðgi í taprekstur og lélegri afkomu?

" Smábátar skila besta hráefninu, handfæraveiðar og línubátar." Þess vegna féll verðið á mörkuðunum um 30% þegar strandveiðarnar hófust. Herskari hobbíkalla að taka vinnuna frá sjómönnum og skila hundruðum tonna af mörðum, illa gogguðum og löskuðum fiski.

Húsnæðisverð á landsbyggðinni var hrunið löngu fyrir tíma kvótakerfisins. Þar komu meðal annars til kröfur markaðarins um vöru í hærri gæðaflokki en úrelt frystihúsin gátu afgreitt. Og krafan um stöðuga vinnu og alla þá þjónustu sem aðeins stærri staðir geta boðið uppá.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.5.2011 kl. 15:50]

Ég ætla að benda þér á að frystihúsin á Vestfjörðum voru í hæsta gæðaklassa, meðan sum frystihús fyrir sunnan voru hálfgerðir ryðhjallar.  Einhverra hluta vegna voru gerðar strangari kröfur um hágæða fyrstihús hér.

Græðgin í stærri fyrirtæki er vegna þess að topparnir græða á tá og fingri, meðan undirliðirnir fá minna í sinn hlut. 

Það er einfaldlega ekki rétt að verð á hýbýlum landlsbyggðarinnar hefði hrunið löngu fyrir tíma kvótakerfisins.  Þú getur flett því upp að á þeim tímum var húsaverð á Ísafirði svipað og í Reykjavík.  Þó það kostaði meira að byggja úti á landi.  Þegar kvótagreifarnir fóru að ásælast óveiddan fiskinn í sjónum um hverfis allt landið og komust upp með það, hrundi verð á íbúðum. 

Ég hef séð fiski landað hér frá smábátum, og ég hef ekki séð að þeir séu illa goggaðir eða laskaðir, yfirleitt fallegur og heill fiskur.  Og það sem þú kallar hobbýkarla sem taka vinnuna frá sjómönnum, eru sjómennirnir sem voru sviptir veiðiréttinum við kvótaframsalið.  Þú ættir að skammast þín fyrir svona talsmáta.  Þessir sjómenn eiga rétt á að veiða þann fisk sem þeir ná að landi allt árið, því samkvæmt stjórnarskránni má ekki banna mönnum að bjarga sér á þann hátt sem þeir geta, til að framfleyta sér og sínum.  Þú ættir frekar að kalla þá hobbýkarla sem hafa veiðiheimildir þó þeir eigi ekki skip, eða nýti sér aldrei veiðiréttinn nema til að leigja út kvótann og hækka þar með verðlag á fiski.  Það eru skal ég segja þér hinar raunverulegu afætur. 

Ég get líka sagt þér að ég veit um frystihús hér fyrir vestan sem gerir út á afla smábáta og þetta frystihús er í hæsta gæðaflokki með sinn fisk og getur selt hann hvert sem er fyrir hæsta verð, vegna vöruvöndunar. 

[Dolli (IP-tala skráð) 16.5.2011 kl. 17:27]

--"Matís hefur einnig dreift fræðsluefni um mikilvægi góðrar meðhöndlunar á fiski. Í skýrslu sem Matís gaf út í fyrrahaust undir heitinu Smábátar – hámörkun aflaverðmætis segir að oft þurfi tiltölulega litlar breytingar á vinnubrögðum til að tryggja að aflinn standi undir merkjum sem fiskur af hámarks gæðum.Í lokaorðum skýrslunnar segir: „Afli smábáta sem stunda veiðar á línu eða handfæri hefur burði til að vera besta hráefni sem völ er á, þar sem varla er hægt að hugsa sér ferskari eða umhverfisvænni fisk.

Röng meðhöndlun hefur hins vegar því miður oft þau áhrif að smábátafiskur stenst ekki þær væntingar sem til hans eru gerðar. Röng blóðgun, óviðunandi blæðing, léleg kæling, harðhent meðhöndlun, skortur á virðingu fyrir hráefninu og þekkingarleysi á þeim þáttum sem áhrif hafa á gæði og geymsluþol verða stundum þess valdandi að ekki er unnt að vinna afla smábáta í verðmætustu afurðirnar.“ "--

 

Og þau frystihús sem eru í hæsta gæðaflokki með sinn fisk og geta selt hann hvert sem er fyrir hæsta verð eru ekki að nota vélar og tæki frá því fyrir setningu kvótakerfisins. Þar hefur verið fjárfest fyrir milljarða og hagrætt. Þar er vinna flesta daga allt árið, ekki 3 daga í viku 8 mánuði ársins. Þar er hagnaður af því að vinna afla sem áður skiptist milli 3,4 eða 5 frystihúsa sem öll sýndu tap, fóru reglulega á hausinn en var haldið gangandi af Byggðastofnun og sveitarfélögunum.

 

Draumórar, huglægt mat, rómantík og lélegt minni eru slæm blanda þegar verið er að ákvarða framtíð þjóðarinnar.

 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 17.5.2011 kl. 10:51]

Hér eru hvorki draumórar né lélegt minni, eingöngu mismunandi afstaða.  Að fiskur er ekki rétt blóðgaður eða illa farið með hann er vegna þess að of mikil nýliðun hefur orðið í sjómannastéttinni.  Vönu sjómennirnir hafa gefist upp vegna skerðingarinnar og þess vegna eru óvanari menn gjarnan útlendingar að störfum og þess vegna ef svo er að varan sé lélegri koma fyrir slys.  En ég held að þau séu miklu fátíðari en hitt.  Gott þú bentir á þetta með þrjá daga á viku og svo farmvegis.  Af hverju heldurðu að það sé? Jú það er vegna kvótakerfisins.  Það er nægur fiskur í sjónum, ég hef heyrt sjómann tala um að þeir gætu næstum gengið á torfunum,  þorskurinn syndir líka ofar í sjónum en til dæmis hrognkelsi og rauðmagi og steinbítur, svo sjómenn hafa átt í mesta basli við að veiða þann kvóta sem þeir áttu í öðrum tegundum en þorski.  Og málið er það hallærislegasta við þetta kvótakerfi og allt batteríið ÞÚ MÁTT HVORKI HENDA FISKINUM NÉ KOMA MEÐ HANN AÐ LANDI.  Hvað er þá til ráða, kenna þorskinum að lesa svo hann geti forðað sér?  Nei hann er látin hverfa ofan í hafið aftur.  Og hvað ætli mörg þúsund tonn fari þannig á hverju ári, hvar er hagræðingin þar?

Þú hefur skautað ágætlega fram hjá öllum göllum og styðst við skýrslur og tölur á blaði.  Þær er auðveldlega hægt að falsa eins og allt annað. 

Ég er því óhrædd að legga mitt mat í dóm, á móti þínum og ég er alveg viss um að þegar allt kemur til alls, þá hef ég rétt fyrir mér.

Og það talar enginn svona niður til mín Dolli, sem ert í raun og veru nafnlaus og þar með ekki marktækur í svona umræður.  Sennilega á vegum L.Í.Ú. 

[Dolli (IP-tala skráð) 17.5.2011 kl. 14:59]

"Og það sem þú kallar hobbýkarla sem taka vinnuna frá sjómönnum, eru sjómennirnir sem voru sviptir veiðiréttinum við kvótaframsalið."- verður að -"Vönu sjómennirnir hafa gefist upp vegna skerðingarinnar og þess vegna eru óvanari menn gjarnan útlendingar að störfum" Hún ætti að ákveða sig hvort á við áður en hún sleppir þeim öllum lausum í frjálsar kvótalausar veiðar.

-"Þú hefur skautað ágætlega fram hjá öllum göllum og styðst við skýrslur og tölur á blaði.  Þær er auðveldlega hægt að falsa eins og allt annað."- Og þegar tölurnar eru Ásthildi ekki að skapi þá telur hún réttast að nota slæmt minni og rómantíska fortíðarþrá, sögusagnir og slúður.

-"Ég er því óhrædd að legga mitt mat í dóm, á móti þínum og ég er alveg viss um að þegar allt kemur til alls, þá hef ég rétt fyrir mér."- Þú hefur þegar gert það og það hefur verið sýnt fram á það að þú hefur rangt fyrir þér. Þó svo þú viljir ekki viðurkenna það og treystir frekar æskuminningunum, rangfærslunum og lýðskruminu.

-"Og það talar enginn svona niður til mín Dolli, sem ert í raun og veru nafnlaus og þar með ekki marktækur í svona umræður.  Sennilega á vegum L.Í.Ú. "- Skrítið að bloggari sem hefur svarað 6 sinnum með bulli og vitleysu skuli loksins í sjötta pósti telja viðmælanda ómarktækan. Og það ekki vegna þess að hann hafi rangt fyrir sér, heldur vegna þess að hann kýs að skrifa ekki undir nafni. Það er erfitt að afgreiða hann með því að setja hann í einhvern hóp eða flokk. Enda telur Ásthildur að komi sannleikurinn frá einhverjum sem ekki tilheyrir réttu liði að hennar mati þá er ekkert að marka það. Ásthildur passar sig á því að hlusta eingöngu þá sem hún þekkir með nafni og tilheyra hennar liði. Þá þarf hún aldrei að skipta um skoðun eða taka upplýsta ákvörðun.

Það er erfitt annað en að tala niður til fólks sem hefur ekki fyrir því að kynna sér staðreyndir málsins en geysist fram með rangar fullyrðingar, fordóma og barnalega þvælu, manneskja sem á að hafa vit og aldur til að kunna að þegja frekar en að bulla.

---Svo vil ég í lokin þakka Jóhanni þolinmæðina með okkur og biðst afsökunar á því að hafa notað síðuna hans í þessa kennslustund. Þetta verður ekki lengra hjá mér, takk og bless.---