Föstudagsgrín

Kona nokkur var orðin ansi þreytt á framhjáhaldi eiginmannsins.  Hún var nokkru sinnum búin að tala yfir hausamótunum á honum og alltaf lofaði hann bót og betrun en alltaf féllu hlutirnir í sama farið eftir smá tíma.  Einn daginn var hún komin með allt upp í háls og sagði við hann:  „NÚ ER NÓG KOMIÐ, ÉG VIL SKILNAÐ,  ÉG SÆTTI MIG EKKI VIÐ ÞAÐ LENGUR AÐ VERA ÖNNUR FIÐLA“

Þá svaraði hann: „ÞAKKAÐU BARA FYRIR AÐ FÁ AÐ VERA MEÐ Í HLJÓMSVEITINNI“...........