VINNA ÍSLENSKIR RÁÐHERRAR OG ÞINGMENN AÐ ÞVÍ AÐ KOMA LANDINU UNDIR ERLEND YFIRRÁÐ???

Það er löngu kominn tími til þess að stjórnmálamenn og aðrir landsmenn fari að skoða þau mál af einhverju viti og á gagnrýninn hátt.  Nú er það svo að samningurinn um  EES var gerður árið 1993 og tók svo gildi árið 1994.  En það virðist vera að árið 1994 hafi tíminn hér á landi bara hafa STOPPAРgagnvart þessum samningi en sú hefur síður en orðið raunin innan ESB.  Árið 1994 hét ESB EBE og byggðist samningurinn um EES á Rómarsáttmálanum en árið 2009 var Rómarsáttmálanum kastað fyrir róða og tekinn var upp svokallaður Lissabon sáttmáli, sem fól í sér miklar breytingar á EES sáttmálanum OG ÞAÐ MEIRA AÐ SEGJA GRUNDVALLARBREYTINGAR.  Í flestum aðildarríkjum ESB  fóru fram umræður og "kosning" um þessar breytingar (en það er deilt um hversu  lýðræðislegar þær kosningar voru því það var kosið um þær í hverju landi fyrir sig ÞAR TIL ÞÆR VORU  SAMÞYKKTAR HVORT SEM ÞURFTI AÐ KJÓSA ÞRISVAR SINNUM EÐA TÍU SINNUM) en það fór ekki fram nein kynning á þessum breytingum innan EFTA landanna.  Þessi breyting hafði í för með sér mun meiri MIÐSTÝRINGU FRÁ BRÜSSEL OG SAMNINGURINN NÁÐI TIL MUN FLEIRI ÞÁTTA EN ÁRIÐ 1993 ÞEGAR HANN VAR SAMÞYKKTUR.  Nú liggur fyrir Alþingi Íslendinga að Utanríkisráðherra ætlar að KEYRA Í GEGN frumvarp, BÓKUN 35, SEM FELUR ÞAÐ Í SÉR AÐ ÍSLENSK LÖG VÍKI FYRIR LÖGUM ESB ÞAR SEM ÞAU SKARAST.  ÞETTA SÝNIR FRAM Á NAUÐSYN ÞESS AÐ EES SAMNINGNUM VERÐI SAGT UPP HIÐ SNARASTA OG Í ÞAÐ MINNSTA ENDURSKOÐAÐUR.  SVO ER ÞAÐ ALVEG FORKASTANLEGT AÐ SJÁLFSTÆÐI LANDSINS SKULI STAFA MEST HÆTTA AF RÁÐHERRUM OG ÞINGMÖNNUM LANDSINS.  ÞVÍ ER NAUÐSYNLEGT FYRIR LANDSMENN AÐ KJÓSA OKKUR SEM FORSETA MANN SEM HEFUR GEFIÐ ÞAÐ SKÝRT TIL KYNNA AÐ ÆTLI AÐ STANDA VÖRÐ UM LÝÐRÆÐIÐ OG SJÁLFSTÆÐI ÞJÓÐARINNAR.  ARNAR ÞÓR JÓNSSON ER EINI FRAMBJÓÐANDINN TIL EMBÆTTIS FORSETA ÍSLANDS, SEM HEFUR GEFIÐ ÞAÐ TIL KYNNA AÐ ÞETTA VERÐI HANS HELSTA VERK Á BESSASTÖÐUM NÁI HANN KJÖRI......

Athugasemdir

[Ingólfur Sigurðsson, 20.5.2024 kl. 13:53]

Frábær pistill. Held að stjórnmálamenn, og Sjálfstæðismenn eru oft fyrstir að fatta skort á sjálfstæði, ættu að fara að fordæmi Breta og að athuga hvort ekki sé betra að gera sjálfstæða samninga, segja sig frá Schengen og EES.

Mjög íhugunarvert.

Ef Arnar Þór verður ekki forseti vona ég að hann verði næsti formaður Sjálfstæðisflokksins. (Eða stofni nýjan flokk).

[Magnús Sigurðsson, 20.5.2024 kl. 16:12]

Það þarf að segja upp EES samningnum og segja sig frá Schengen. Þetta hefur engin málsmetandi maður þorað að setja á oddinn.

Ef þessir samningar yrðu skoðaðir ofan í kjölinn mynda allt eins vera hægt að sýna fram á að þeir hefðu valdið meira tjóni en gagni.

[Tómas Ibsen Halldórsson, 20.5.2024 kl. 16:44]

Við höfum stjórnmálamenn og ráðherra sem ganga ekki í takt við íslenska þjóð, eru úti á túni að raka til sín það sem þeir sjálfir vilja, sjálfum sér til hagsbóta. Þórdís Gylfadóttir minnir mig á Katrínu Gunnarsdóttur sem báðar eru agndofa samfylkingar og geta ekki hugsað sér að flokkur þeirra, Sjálfstæðisflokkurinn, byggi á allt öðrum grunni en þankagangur þeirra. Svo vill því til að þær hafa leitt flokkinn út á ystu nöf öngþveitis og það undir stjórn Bjarna Benediktssonar.

Leikur þessara er ljótur og andstyggilegur.

[Jóhann Elíasson, 20.5.2024 kl. 18:35]

Já Ingólfur vonandi fara landsmenn að ranka við sér og SJÁ að Arnar Þór Jónsson er sá eini af frambjóðendunum til forseta, sem hefur virkilega gefið það til kynna að hann ætlar að verja sjálfstæði okkar, verði hann kosinn á Bessastaði......

[Jóhann Elíasson, 20.5.2024 kl. 18:38]

Magnús, að sjálfsögðu ættum við að vera búin að losa okkur ú úr Schengen og EES fyrir löngu síðan.......

[Jóhann Elíasson, 20.5.2024 kl. 18:47]

Tómas, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir áttaði sig á því um síðir að hún var bara "laumukrati" og tík þátt í því að stofna VIÐREISN en Þórdís Kolbrún Reykfjörð (Reykás) Gylfadóttir virðist vera eitthvað "tregari" í það minnsta hefur hún ekki áttað sig á þessu ennþá, en kannski rennur sá dagur einhvern tíma upp en þangað til getur hún verið búin að vinna mikið tjón....

[Guðmundur Ásgeirsson, 20.5.2024 kl. 19:41]

Frumvarpið um bókun 35 felur það ekki í sér að íslensk lög víki fyrir lögum ESB, enda hefur ESB ekkert lagasetningarvald á Íslandi heldur eingöngu Alþingi.

Það sem frumvarpið felur í sér er að þegar Alþingi setur lög sem innleiða reglur samkvæmt EES samningnum skuli þau lög gilda en ekki einhver önnur lög sem ómerkja þá innleiðingu, enda bryti slíkt í bága við EES samninginn. Eftir sem áður myndi Alþingi hafa fullt frelsi til að setja hvaða lög sem því sýnist, líka lög sem brjóta í bága við EES samnninginn, líka lög sem myndu fella forgangsregluna samkvæmt bókun 35 úr gildi og jafnvel líka lög sem myndu fella EES samninginn sjálfan úr gildi. Hvort vilji sé til þess er aftur á móti sjálfstætt álitaefni.

Það hefur alltaf verið meginskylda aðildarríkja EES að sjá til þess að landslög þeirra séu í samræmi við þær reglur innri markaðar ESB sem falla undir EES samninginn. Bókun 35 breytir engu um þá meginskyldu heldur felur aðeins í sér útfærslu á því hvernig hægt sé að uppfylla hana, án þess þó að framselja löggjafarvald úr höndum aðildarríkjanna. Þetta er einmitt grundvallarmunurinn á EES og ESB rétti, því innan ESB fá reglur ESB sjálfkrafa lagagildi í aðildarríkjunum, en í EFTA ríkjum EES gerist það alls ekki nema ríkin innleiði sjálf reglurnar í eigin löggjöf.

Það er hið besta mál að ræða kosti og galla EES, en það er líka mikilvægt að sú umræða fari fram á grundvelli staðreynda. Vinsamlegast berið líka virðingu fyrir því að með ofangreindri skýringu á staðreyndum er ég ekki að tjá mína eigin persónulegu afstöðu til neinna málefna, hvorki EES samningsins í heild né tiltekinna reglna sem honum tilheyra.

[Jóhann Elíasson, 20.5.2024 kl. 20:05]

Guðmundur, þetta er ekkert annað en "ORÐHENGILSHÁTTUR" þessar útskýringar þínar og þú veist það sjálfur.  Þegar menn eru að túlka lög getur ekki farið hjá því að einhverjar persónulegar skoðanir eigi einhvern hlut að máli annað er með öllu óhjákvæmilegt....

[Guðmundur Ásgeirsson, 20.5.2024 kl. 22:12]

Þetta er ekki orðhengilsháttur ef það skiptir raunverulega einhverju máli hvort ESB setur lög á Íslandi (sem það gerir ekki) eða Alþingi (eins og stjórnarskráin kveður á um).

Sjálfur vil ég ekki að ESB hafi löggjafarvald á Íslandi og þess vegna er ég alfarið andvígur aðild Íslands að ESB. Það er afstaða sem aðrir geta svo haft sínar eigin skoðanir á.

Aftur á móti vil ég gjarnan njóta þeirra réttinda sem er búið að semja um að ég eigi að hafa á grundvelli EES samningsins. Ég vil ekki að auðveldlega sé hægt að kippa þeim úr sambandi og gera réttindi mín lakari en þau annars væru. Eða afhverju ætti ég yfir höfuð að vilja það og afhverju gæti einhver viljað það?

Hvers vegna vilt þú að auðveldlega sé hægt að svipta þig réttindum sem þú annars ættir að njóta?

[Jóhann Elíasson, 20.5.2024 kl. 22:19]

Þú verður ekki sviptur neinum "réttindum" þó svo að ESB lög verði ekki hærra sett en Íslensk, ef svo er þá er eitthvað mikið að....

[Guðmundur Ásgeirsson, 20.5.2024 kl. 22:55]

Heldurðu í alvöru að það séu aldrei sett lög sem skerða réttindi almennings og aldrei "eitthvað mikið að " heldur alltaf allt í himnalagi? Ýmis fyrri skrif þín benda til annars.

Ég skal nefna mjög raunhæft dæmi.

Dæmi#1: Alþingi hefur sett lög til að innleiða EES reglur um neytendavernd í tengslum við lánasamninga, sem fela það meðal annars í sér að óréttmætir skilmálar eru bannaðir og bankar mega ekki bara hækka vexti á lánum neytenda að sínum eigin geðþótta langt umfram það sem stendur í samningunum. Gott og vel, við hljótum að geta verið sammála um að það séu fínar og sjálfsagðar reglur svo lengi sem farið er eftir þeim.

Svo gerist það að Alþingi setur önnur séríslenk lög sem segja að bankinn megi bara samt hækka vextina langt umfram það sem um var samið og megi líka halda mestöllu því fé sem hann hefur þannig ranglega haft af þér. Þú ert auðvitað ekki sáttur og ferð með málið fyrir dómstóla. Dómarinn skoðar lögin og sér að jú þú átt rétt á því að umsamin vaxtakjör standi óhögguð en svo eru hér nýrri lög sem segja að bankinn megi samt hækka vextina og þá skal það gilda. Dómur er kveðinn upp þér í óhag og bankinn getur áfram innheimt vexti sem þú samþykktir aldrei.

Dæmi #2: Segjum að samskonar staða kæmi upp, nema þá er til lagaregla sem segir að þegar árekstur verði á milli laga sem innleiða EES reglur og annarra íslenskra laga sem gera það ekki, þá skuli þau fyrrnefndu gilda. Dómarinn skoðar málið og sér að jú hér eru ein lög sem segja að bankinn megi stórhækka vextina en svo eru hér önnur lög sem segja að hann megi það ekki og vegna þess að þau innleiddu EES reglur gilda þau í þessu tilviki. Dómur er kveðinn upp þér í hag, bankinn getur ekki hlunnfarið þig og verður að skila því sem hann hafði oftekið.

Athugaðu að fyrra tilvikið er ekki skáldskapur heldur lýsing á raunverulegum atburðum sem hafa átt sér stað. Athugaðu líka að í síðara tilvinu eru engin "ESB lög" "hærra sett" en íslensk heldur eru bæði lögin sem um ræðir íslensk og önnur þeirra ganga framar hinum en misjafnt er hvor þeirra það væru eftir því hvort neytandi eða atvinnurekandi ætti í hlut.

Segðu mér nú Jóhann, í hvoru tilvikinu nýtur þú betri réttinda og í hvoru þeirra varst þú sviptur þeim?

[Jóhann Elíasson, 21.5.2024 kl. 05:57]

Ég veit ósköp vel að það eru sett lög sem skerða réttindi almennings en að "bókun 35" eigi þar beinan þátt í er alveg útilokað, en það mátti skilja fyrstu athugasemd þinni og þetta dæmi sem þú nefndir í síðustu færslu þinni kemur málinu frekar lítið við virðist hafa þann tilgang einan að sýna það að þú sért nokkuð vel að þér í lögum..

Ég verð að segja alveg eins og er Guðmundur að ég nenni ekki að fara í einhvern "lögfræðileik við þig.  Fyrra dæmið sýnir svo ekki verður um villst að það er FULL ÞÖRF á að ENDURSKOÐA EES samninginn jafnvel að segja honum upp áður en hann veldur okkur meiri skaða en þegar er orðið....

[Guðmundur Ásgeirsson, 21.5.2024 kl. 18:56]

Dæmin sem ég nefndi koma málinu heilmikið við því þau sýna einmitt hvaða áhrif það hefur þegar séríslensk lög skerða þau réttindi sem fólk ætti annars að njóta samkvæmt EES samningnum, en það væri ekki eins auðveldlega hægt að gera ef forgangur EES reglnanna væri lögfestur líkt og bókun 35 kveður einmitt á um.

Svo má hver og einn draga sínar ályktanir af því og mynda sér skoðun á því hvort hann vilji réttindi sín betur tryggð eða að auðvelt sé að skerða þau með lakari séríslenskum reglum.