FÖSTUDAGSGRÍN

 Hrólfur og Erla voru vistmenn á geðsjúkrahúsi.  Dag einn, er þau voru

 á gangi við sundlaugina kastaði Hrólfur sér útí og sökk til botns.

 Erla stakk sér útí laugina og bjargaði Hrólfi frá drukknun.

 Þegar yfirlæknirinn frétti af björgunarafreki Erlu ákvað hann að

 útskrifa hana af sjúkrahúsinu, þar sem hún væri greinilega búin að ná

 snerpu og andlegu jafnvægi á ný.

 Daginn eftir fór yfirlæknirinn til fundar við Erlu til að boða henni fréttirnar

 Og sagði þá: Erla mín, ég hef bæði góðar og slæmar fréttir að færa þér!

 

 Góða fréttin er að ég ætla að útskrifa þig af spítalanum þar sem þú

 hefur sýnt merki um bata, sem sýnir sig í því að þú bjargaðir honum

 Hrólfi frá drukknun. Slæma fréttin er hins vegar sú að hann Hrólfur er

 dáinn. Karlgreyið hengdi sig í beltinu sínu í gærkvöldi eftir að þú

 hafðir bjargað honum.

 Þá sagði Erla: Nei, Hrólfur hengdi sig ekki.  Ég festi hann upp til

 þerris í gærkvöldi.  En hvenær má ég fara heim sagðirðu?