Föstudagsgrín

Ungur strákur, sem hafði það orð á sér að hann væri mikill viðskiptamaður og eldklár á öllum sviðum viðskipta, var ráðinn sem sumarafleysingamaður í afgreiðslu í Kaupfélag úti á landi.  Þetta var alvöru Kaupfélag þar sem allt var til og þá meina ég ALLT.

Kaupfélagsstjóranum leist vel á unga manninn þrátt fyrir ungan aldur og reynsluleysi, en hann hafði sína efasemdir og fór þar af leiðandi í verslunina til stráksins, um kvöldið eftir fyrsta daginn,  til að vita hvernig hefði gengið fyrsta daginn.

Hann spurði strákinn hve marga viðskiptavini hann hefði fengið fyrsta daginn.“Bara einn” sagði stráksi.Þetta fannst nú Kaupfélagsstjóranum ekki merkilegt og var nú ekki laust við að hann fengi “bakþanka” en hann spurði strákinn hvað hann hefði nú selt, þessum eina viðskiptavini mikið.“Fimm milljónir eitthundrað nítíu og þrjú þúsund níu hundruð þrjátíu og sjö” svaraði strákurinn.“Hvað seldirðu honum eiginlega”?  Spurði Kaupfélagsstjórinn alveg hissa.“Jú sjáðu til” sagði strákurinn, “fyrst seldi ég honum lítinn öngul, síðan seldi ég honum miðlungsstóran  öngul, þá stóran öngul, svo veiðistöng þá spurði ég hann hvar hann ætlaði að veiða.  Hann sagðist ætla að veiða í vatni uppi á heiði og þá sagði ég honum að hann þyrfti bát og seldi honum plastbát með 40. Ha utanborðsmótor.  Þá sagði maðurinn að hann gæti nú aldrei flutt bátinn á “Bjöllunni” sinni svo ég fór með hann í véladeildina og seldi honum nýjan Land-Róver”.  Nú var andlitið hálfdottið af Kaupfélagsstjóranum og hann sagði: “Maðurinn kemur hér inn til að kaupa einn lítinn öngul og veiðistöng og þú selur honum bæði bát og bíl”!“Nei, nei”, sagði strákurinn.“Hann kom hingað til þess að kaupa dömubindi fyrir konuna sína og ég spurði hann að því að fyrst helgin væri hvort eð er ónýt, hvort ekki væri tilvalið fyrir hann að skella sér bara í veiði”!

Föstudagsgrín

Þessi saga gerðist á “fraktara” og mér er sagt að hún sé alveg sönn. Þannig var að þarna var “handstýrt” og var fyrirkomulagið þannig að vakthafandi hásetar “stýrðu” á 4 klst vöktum og að sjálfsögðu hafði vakthafandi stýrimaður umsjón með siglingu skipsins.Nýliði kom upp í brú til að handstýra.  Þegar vaktin hjá nýliðanum var að verða hálfnuð fannst vakthafandi stýrimanni þó nokkuð athugavert við siglingu skipsins svo hann spurði þann á stýrinu:  “Heyrðu, hvaða stefnu stýrir þú eiginlega”?“ Ha, stefnu hvað”? Sagði strákurinn, “það veit ég ekki, þegar ég tók við var sólin beint framundan”.

Föstudagsgrín

Hvað kunnið þið fyrir ykkur?

 

 

Dæmi um allt of erfiðar spurningar

 

 

Ljóskan tekur þátt í Viltu vinna milljón

Hér kemur fyrsta spurningin

 

1.  Hve langan tíma tók 100 ára stríðið?

 

  a) 116 ár

  b) 99 ár

  c) 100 ár

  d) 150 ár

  -Hún sat hjá í þessari spurningu  

2.  Í hvaða landi er Panama hatturinn fundinn upp?

 

  a) Brasilíu

  b) Chile

  c) Panama

  d) Equador

  -Ljóskan spyr salinn

  

3.  Í hvaða mánuði er október byltingin haldin hátíðleg?

 

  a) janúar

  b) september

  c) október

  d) nóvember

  -Ljóskan hringdi í vin

  

4.  Hvert er skírnarnafn Georgs konungs VI?

 

  a) Albert

  b) Georg

  c) Manuel

  d) Robert

  -Ljóskan tekur út tvö röng svör

  

5.  Eftir hvaða dýri eru Kanaríeyjar nefndar?

 

  a) Kanarí fugli

  b) Kengúru

  c) Sel

  d) Rottu

  -Ljóskan hættir keppni

     

Ef þú heldur að þú sért vitrari en ljóskan og hlærð að henni, skaltu lesa réttu svörin hér að neðan:

   

1.        100 ára stríðið tók 116 ár, frá 1337 til 1453

2.        Panamahatturinn var hannaður í Equador

3.        Október byltingin er haldin 7. Nóvember

4.        Georg konungur VI hét Albert. 1936 skipti hann um nafn.

5.        Kanaríeyjar eru nefndar eftir sel. Latneska nafnið er Insukaria Canaria sem þýðir Selseyjar.

 

Svaraðu nú; hver veit betur þú eða ljóskan??

Föstudagsgrín

Hann Skari, sem hafði siglt um öll heimsins höf og komið við í þeim höfnum sem vert er að nefna, var farinn að reskjast og eitthvað hafði nú líferni hans á árunum áður tekið sinn toll en hann varð að fara á hjartadeild LSH, þar átti hann að fara í hjartaþræðingu.Þegar hann var kominn á spítalann fékk hann vægt hjartaáfall og því varð dvölin á spítalanum aðeins lengri en í fyrstu var áætlað.  Þar kom að því að karlinn átti að fara í sturtu, og fékk einn sjúkraliðinn, hún Sigríður (kona á sextugsaldri og alls ekki svo ólöguleg) það verkefni að fylgja karlinum í sturtuna og aðstoða hann ef með þyrfti.Að þessu loknu sagði hún frá því, á kaffistofunni, að hann Skari hefði látið tattóvera orðið ADAM á “jafnaldrann”.Þessu var nýi hjúkrunarfræðineminn hún Ólöf (ekki nema rétt rúmlega tvítug og draumur hvers karlmanns) ekki tilbúin til þess að trúa og ákvað að sannreyna þetta.Hún kom til baka alveg kafrjóð og sagði: Þetta er nú ekki alveg rétt hjá  þér Sigríður, hann hefur ekki látið tattóvera orðið ADAM á “jafnaldrann” heldur AMSTERDAM.

Föstudagsgrín

Stutt gamansaga í tilefni þess að það er föstudagur:

 Í heimsókn sinni á geðveikrahælið spurði einn gesturinn deildarstjórann hvaða aðferð læknarnir beittu til að ákvarða hvort leggja ætti sjúkling inn á hælið eður ei.

,,Sko," sagði deildarstjórinn, ,,við fyllum baðkar af vatni.  Svo bjóðum við sjúklingnum teskeið, tebolla eða fötu til að tæma baðkarið."

 ,,Aaa...., ég skil," sagði gesturinn, ,,heilbrigð manneskja mundi þá velja fötuna, þar sem hún er stærri en teskeiðin og tebollinn og auðveldast að tæma baðkarið þannig!"

 ,,Nei," sagði deildarstjórinn, ,,heilbrigð manneskja mundi taka tappann úr.

 Má bjóða þér herbergi með eða án glugga?"

Föstudagsgrín

Í síðustu viku fór ég með nokkrum vinum út að borða á vinsælum veitingastað.Ég tók eftir því að þjónninn sem tók pöntunina okkar var með skeið í skyrtuvasanum. Þetta var nú frekar óvenjulegt en ég leiddi það hjá mér.Þegar "glasabarnið" kom með vatnið til okkar, tók ég eftir því að hann var einnig með skeið í skyrtuvasanum og þegar ég leit í kringum mig tók ég eftir því að allt starfsfólkið var með skeiðar í vösunum sínum.Þegar þjónninn kom aftur með súpuna til okkar spurði ég hann: "Hvað er með skeiðina?" "Sko...", útskýrði hann, "eigendur veitingastaðarins réðu ráðgjafafyrirtækið Greiningavinnsluna, sem eru sérfræðingar í skilvirkni og afköstum, til að endurskipuleggja alla verkferlana okkar.Eftir margra mánaða greiningu og tölfræðilegar rannsóknir komust þeir að þeirri niðurstöðu að skeiðin væri það áhald sem oftast dettur í gólfið.Gera má ráð fyrir að tíðnin sé 3 skeiðar á hvert borð á klukkustund. Ef starfsólkið okkar er tilbúið til að mæta þessu vandamáli, þá getum við fækkað óþarfa ferðum í eldhúsið og sparað sem varar 15 mannstundum á hverri vakt."Eins og örlögin kusu þá misst ég skeiðina í gólfið og hann gat skipt henni út fyrir þá sem hann hafði í vasanum. "Ég næ í aðra skeið næst þegar ég fer inn í eldhús í stað þess að gera mér auka ferð þangað núna." Ég var nú frekar "impressed" af þessu öllu saman. Ég tók eftir því að það var lítill spotti hangandi út úr buxnaklaufinni hjá þjóninum. Þegar ég leit betur í kringum mig tók ég eftir að allir þjónarnir höfðu svona bönd hangandi út úr buxnaklaufunum. Þetta vakti forvitni mína á ný og áður en hann komst í burtu spurði ég þjóninn: "Afsakið, en geturðu sagt mér af hverju þið hafið þessa spotta hangandi þarna...". "Já, það...", sagði hann vandræðalega og lækkaði röddina "það eru ekki allir eins athugulir og þú. Þeir hjá ráðgjafafyrirtækinu sem ég nefndi áðan, fundu einnig út að við gætum sparað tíma sem eytt er á klósettinu.""Hvernig þá?""Sko", hélt hann áfram, "með því að binda þennan spotta á þú veist ..., getum við togað hann út án þess að snerta hann og með því móti eytt þörfinni fyrir að þvo okkur um hendurnar og þar með stytt tímann á klósettinu um 76.39%.""En eftir að þú nærð honum út, hvernig seturðu hann þá inn aftur?" "Ja...", hvíslaði hann jafnvel enn lægra, "ég veit ekki um hina, en ég nota nú bara skeiðina." 

Föstudagsgrín

PÉTUR LUVÍ ólst upp í smábæ fyrir austan, flytur síðan suður til að læra lögfræði í háskólanum. Hann ákveður hins vegar að flytja aftur austur að námi loknu vegna þess að hann gæti orðið stórkall í litla bænum og gengið í augun á öllum. Hann opnar sína eigin lögfræðistofu, en viðskiptin ganga mjög hægt í byrjun. Dag nokkurn sér hann mann koma gangandi upp að skrifstofunni. Hann ákveður að láta þennan nýja viðskiptavin fá á tilfinninguna að hann sé að hefja viðskipti við stórkall í lögfræði heiminum. Þegar maðurinn kemur inn þykist PÉTUR vera að tala í símann. Hann patar eitthvað með fingrunum um leið og hann talar í símann sem maðurinn skilur sem svo að hann eigi að fá sér sæti. "Nei, alls ekki. Þú skalt sko segja þessum trúðum í DELTA að ég semji ekki um málið fyrir minna en 15 milljónir. Já. Áfrýjunardómstóllinn hefur sæst á að taka málið fyrir um næstu helgi. Ég kem til með að flytja málið sjálfur, en úrvalið úr liði mínu kemur til með að afla gagna sem þarf til. Segðu saksóknara að ég komi suður næstu helgi og þá getum við rætt smáatriði málsins." Svona gekk þetta í næstum 5 mínútur. Á meðan sat maðurinn hinn rólegasti á meðan PÉTUR malaði í símann. Loksins lætur PÉTUR niður tólið og segir: "Fyrirgefðu biðina, en eins og þú sérð þá er ég mjög upptekinn. Hvað get ég gert fyrir þig?" Maðurinn svarar, "Ég er frá Símanum. Ég er kominn til að tengja símann hjá þér."

Föstudagsgrín

Fjórir félagar, giftir og ráðsettir, voru búnir að ákveða að fara á  gæsaveiðar. Á föstudagskvöldið ætluðu þeir að hittast við Select  Vesturlandsveg og leggja saman af stað og það yrði að vera ekki  seinna en 23.00.

 

 Sá fyrsti mætir og sér að hann er einn mættur og klukkan rétt að slá  ellefu.

 

 Stuttu síðar kemur annar og þá er klukkan orðin ellefu. "Ég ætlaði  aldrei að komast út maður,

 

konan var sko ekki sátt við þetta svo ég  varð að lofa því að fara með henni á jólahlaðborð í Perlunni."

 

 Sá þriðji er rétt að renna í hlað og segir farir sínar ekki sléttar.

 "Ég átti nú bara ekki að fá að koma með ykkur strákar því konan var  alveg óð að ég skuli taka jeppann. Ég varð að lofa henni að skipta út

  

fólksbílnum og kaupa jeppling handa henni."

 

 Sá fjórði kemur þegar klukkan er rétt um hálf tólf. "Æ,æ, æ... ég er  svo aldeilis a á þessum konum. Ég varð að lofa helgarferð til  Glasgow fyrir jólin til að komast í þessa ferð  strákar....helgarferð...hvorki meira né minna."

  

Þá segir sá sem fyrstur mætti. " Strákar, það er ömurlegt að heyra í  ykkur vælið. Ég var mættur hér tímanlega og það var ekkert mál með  mína konu."

 

 "Nú...hvað er þetta, rosalega ertu heppinn," segja þeir þrír í kór.

 

 "Nei, strákar þetta er ekki heppni!"

  

"Nú hvað þá?" spyrja strákarnir vin sinn.

 

 "Þegar hún var að fara sofa mætti ég nakinn í svefnherbergið og sagði  við hana, Do-do eða ég að skjóta gæs?"

 

 "Og hvað sagði hún?"

  "Hún sagði bara, klæddu þig vel og farðu varlega ástin mín!"

Föstudagsgrín

Eldri hjón voru á ferðalagi á húsbíl í Bandaríkjunum.

Allt í einu skýst eitthvað út á veginn og lendir undir bílnum. Þau stoppa og athuga málið og sjá að það liggur skunkur á veginum. Virðist hann vera með lífsmarki svo þau ákveða að taka hann með og fara með hann til næsta dýralæknis.

Þau taka skunkinn og leggja á gólfið í bílnum og keyra af stað.

"Skunkurinn skelfur", segir konan,

"….ætli honum sé ekki bara kalt".

Settu hann þá á milli fótanna á þér", segir maðurinn.

"...en lyktin?", segir konan.

“…..já,haltu bara fyrir nefið á honum”

 

Föstudagsgrín

Stúdentar í læknisfræði við Háskólann eru að fá sína fyrstu kennslustund í krufningu með alvöru líki. Þeir komu sér allir saman í kringum skurðarborðið þar sem líkið lá undir hvítu laki. Síðan byrjar prófessorinn kennsluna: "Í læknavísindunum er nauðsynlegt að hafa tvo kosti.

 

Sá fyrri er að maður má ekki láta neitt vekja upp hjá sér viðbjóð." Hann tekur síðan lakið af líkinu, stingur puttanum upp í rassinn á því og sýgur síðan puttann. "Núna vil ég að þið gerið slíkt hið sama!"

 

Stúdentarnir fengu áfall, en hikandi byrjuðu þeir að stinga puttanum upp í rassinn á líkinu og sjúga síðan puttann.

 

Þegar allir voru búnir, segir prófessorinn: "Seinni kosturinn er athygli.

 

Ég setti löngutöng inn, en saug vísifingur. Fylgjast með, gott fólk..."