KJAFTÆÐI............................

Ef LÍÚ-klíkan vill fara að tala um stjórnarskrárbrot, þá er það að finna í upphafi þegar kvótakerfið núverandi var sett á, ekki væri svo vitlaust að það yrði rannsakað ofan í kjölinn.  Að sjálfsögðu verða einhver fyrirtæki gjaldþrota, en þar er helst um að ræða fyrirtæki sem tóku há lán (nokkra milljarða einhver dæmi eru um það), sem runnu í óarðbæran og óskyldan rekstur og í FLESTUM tilfellum töpuðust þessir fjármunir alveg.  Þetta gefur okkur tækifæri á að "losa" okkur við skussana úr greininni............................

Leiðir til fjöldagjaldþrota

Athugasemdir

[gisli (IP-tala skráð) 25.8.2011 kl. 07:08]

flottur Jóhann eins og alltaf.

[HAG (IP-tala skráð) 25.8.2011 kl. 07:57]

LÍÚ Mafían ætti að lesa fyrstu grein fiskveiðistjórnunarlaga:

1. gr.      Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum.

 einnig hefur fallið dómur um þetta: http://mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=1065523

[Jóhann Elíasson, 25.8.2011 kl. 08:02]

Muna menn ekki eftir dómi Mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna??????????????

[Sandy, 25.8.2011 kl. 10:54]

Ó jú Jóhann ég man vel eftir honum. En þegar var verið að koma kvótakerfinu á þá var ekki verið að vitna í eignaréttarákvæði stjórnarskrár, þá var miskunnarlaust skornar niður aflaheimildir hvort sem menn voru nýbúnir að kaupa sér kvóta eða ekki, og engum datt í hug að það þyrfti að bæta mönnum það upp. Þannig fór sú litla útgerð sem ég átti þ.e. yfir á þá sem stærri áttu bátana. Hugsunin þá var að gera útgerðirnar stærri og áttu að vera hagkvæmari. Í dag spyr maður sig hvort það hafi tekist það vel að fólkið í landinu njóti góðs af því.

Ef ég man rétt þá var ekki leyfilegt að veðsetja kvótann, ef það hefur samt sem áður verið gert í trássi við lög, nú þá þurfa lántakendur og lánveitendur að koma sér saman um hvernig þeir fyrrnefndu geti greitt þau lán sem þeir hafa fengið, að öðrum kost að verða gjaldþrota eins og við hin þurftum að fara í gegn um á sínum tíma.